یا مهدی در مردابی کثیف دست و پا میزنیم و جز تو غریقی نمییابیم در بیابانی برهوت از شدت آفتابی سوزان جویای قطره ای آب هستیم و جز تو سقایی را نمیشناسیم در قفسی تنگ به دام افتاده ایم و جز تو نجات دهنده ای نمیبینیم در کوره ای سوزان گرفتار گشته ایم و غیر از تو یاوری را نمی خوانیم
یا مهدی محتاجیم به ظهورت به آمدنت و به بودنت
یا صاحب الزمان دیگر زندگی بدون تو همانند حبسی است ابدی و بی پایان به هر طرف که مینگریم جز دیوار و میله های سخت و سرد هیچ نمییابیم
ای نجات دهنده اسیران ای امید بی پناهان جز تو پناهی نداریم به جز تو هیچ نداریم بیا و شب تاریک زندانمان را به روشنی سپیده تبدیل کن و غم های وجودمان را با آمدنت شادی بخش
یا مهدی تنهاییم تنها تر از همیشه و امیدمهن به توست ای امید دل بی پناهان مددی کن و ما را از فیض وجودت روشنی بخش
ای گل نرگس خانه های تاریکمان را به امید آمدنت آذین میبندیم و کام هایمان را با شربت وجودت شیرین میسازیم به امید روزی که پا در دنیای مایوسمان گذاری و جهانیان را از عدل و داد پر سازی و دلهایمان را پر امید نگاه داری
ای آقای من دعای فرج را زمزمه میکنیم باشد که بشنوی صداهای ضعیفمان را و گوش فرا دهی به غصه های قلبمان و شادمان سازی با مقدم مبارکت 


نویسنده: محمد رضا حسنی(پنج شنبه 86/9/8 :: ساعت 9:57 صبح)